«Χειροποίητες» ελληνικές ταινίες ταξιδεύουν στο Βερολίνο

Το νέο κύμα του ελληνικού σινεμά φαίνεται πως βρίσκει οπαδούς και έξω από τα στενά σύνορα της χώρας, και 19 χειροποίητες ταινίες μικρού μήκους από εγχώριους δημιουργούς ταξιδεύουν μέχρι το Βερολίνο για να συνεχίσουν το «Hand over Cinema Athens».




Όλα ξεκίνησαν πέρυσι το Σεπτέμβριο όπου κινηματογραφιστές, καλλιτέχνες, φοιτητές και ερασιτέχνες από τη Γερμανία και την Ελλάδα, αλλά και από την Αίγυπτο, τη Σερβία και τις ΗΠΑ συναντήθηκαν στην Αθήνα και συμμετείχαν στο workshop «Hand over Cinema Athens 2011» που πραγματοποιήθηκε στη LabA (Laboratory Athens) και στο Goethe-Institut Athen.


Κατά τη διάρκεια του επταήμερου αυτού workshop γύρισαν φιλμάκια σε σούπερ 8 και 16 χιλ., τα εμφάνισαν, τα μόνταραν και τα πρόβαλαν οι ίδιοι. Οι 19 ταινίες μικρού μήκους που δημιουργήθηκαν, παρουσιάζονται τώρα ως συνολικό πρόγραμμα σε συνεργασία με το Arsenal – Institut für Film und Videokunst e.V. στο Βερολίνο για πρώτη φορά και εκτός Ελλάδας στα πλαίσια του αφιερώματος «Νέος Ελληνικός Κινηματογράφος» που ξεκίνησε την Παρασκευή 4 Μαΐου και θα διαρκέσει μέχρι τις 30 του μήνα, στον Κινηματογράφο Arsenal, στο Βερολίνο.


Το workshop «Hand over Cinema Athens» είναι μια συμπαραγωγή του Goethe-Institut Athen με την κινηματογραφική κολεκτίβα LabA (Laboratory Athens), σε συνεργασία με την κινηματογραφική κολεκτίβα LaborBerlin. Την επιμέλεια είχε ο Βασίλης Μπούρικας και μεταξύ των προσκεκλημένων ήταν οι Κατερίνα Ευαγγελάκου, Αλέξανδρος Κοντός, Γιάννης Γιάξας, Clara Bausch, Guillaume Cailleau, Matthias Fritsch και Philip Widmann.


Χαρακτηριστικό ωστόσο όλων των ταινιών μικρού μήκους είναι ότι εκτός από το γεγονός ότι προέρχονται από την Αθήνα αφορούν και θεαματικά στην ίδια την Αθήνα.


Οι γερμανοί διοργανωτές μιλώντας για το νέο αυτό κύμα του ελληνικού κινηματογράφου αναφέρουν: «Αν και οι ταινίες έχουν γίνει εν μέσω πολιτικής, οικονομικής και ηθικής κατάρρευσης, οι περισσότερες δεν απεικονίζουν την κρίση στην κοινωνία της Ελλάδας με σκοπό να μεταδώσουν ένα είδους πολιτικό μήνυμα.

Αντίθετα σχεδόν όλες τους επαναπροσδιορίζουν παραπλήσια προβλήματα: έλλειψη ελευθερίας του λόγου, οικογενειακή δυσλειτουργία, ξενοφοβία, βίαιες τάσεις, λήθαργο και έλλειψη οράματος. Μία σκεπτικιστική διαχείριση της γλώσσας, μία αίσθηση αηδίας και πάνω απ’ όλα δυναμική και ισχυρή κριτική για το ρόλο και τη θέση της οικογένειας χαρακτηρίζουν την πλειονότητα του νέου ελληνικού κινηματογράφου, πέρα φυσικά από την εκπληκτική καλλιτεχνική ποικιλομορφία, που διαθέτει».


Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο www.arsenal-berlin.de ενώ μία βόλτα στο Kino Arsenal, im Filmhaus am Potsdamer Platz, Potsdamer Str. 2, στο Βερολίνο, θα ικανοποιούσε τους σινεφίλ του νέου ελληνικού σινεμά.
apo click@life