Η Μορτίσια Άνταμς της τρομακτικής «Οικογένειας Άνταμς» είναι ένας από τους πολλούς χαρακτηριστικούς ρόλους της Αντζέλικα Χιούστον, όπως και ο ρόλος ζωής ως σύντροφος του Τζακ Νίκολσον για...16 χρόνια. Η διάσημη ηθοποιός έχει χαράξει πορεία στον κινηματογράφο από τη δεκαετία του ’60 μέχρι σήμερα
Στις 8 Ιουλίου το 1951, η Αντζέλικα Χιούστον ήρθε στον κόσμο από 2 ταλαντούχους γονείς, τον γνωστό σκηνοθέτη και ηθοποιό Τζον Χιούστον και την ιταλο-αμερικανίδα πρίμα μπαλαρίνα Ενρίκα Σόμα, στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνιας.
Τα παιδικά της χρόνια, στο μεγαλύτερο μέρος τους τα πέρασε στην Ιρλανδία και την Αγγλία, ενώ σε ηλικία 18 χρονών δυστυχώς έχασε την πολύ νέα μητέρα της – μόλις 39 ετών – σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και επέστρεψε μαζί με τον πατέρα της στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ήδη από το 1966 είχε ξεκινήσει τα πρώτα της βήματα στον κινηματογράφο με αφορμή τις ταινίες του πατέρα της, όπως στο «James Bond 007 – Casino Royale», όπου όμως ακόμη δεν αναφέρεται το όνομά της στα credits. Συνεχίζοντας με κάποιους μικρούς ρόλους, η Αντζέλικα δούλεψε και ως μοντέλο για αρκετά χρόνια, δουλεύοντας με διάσημους φωτογράφους, όπως τον Μπομπ Ρίτσαρντσον – με τον οποίο διατηρούσε και σχέση, παρά τα 23 χρόνια διαφοράς ηλικίας τους- και τον Ρίτσαρντ Άβεντον, μέχρι να αρχίσει να παίρνει την ηθοποιία στα σοβαρά.
Ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος έρχεται το 1969, με σκηνοθέτη τον πατέρα της στο «A walk with love and death», ενώ η επόμενη ταινία που την βλέπουμε σε ρόλο «κομπάρσου» είναι το περίφημο «One flew over the Cuckoo’s nest» με πρωταγωνιστή τον Τζακ Νίκολσον, ο οποίος είναι ήδη σύντροφός της από το 1973.
Σκηνή από την ταινία 50/50
Το 1976 την συναντάμε στο «Ο τελευταίος μεγιστάνας», όπου πρωταγωνιστούν «τεράστιοι» ηθοποιοί όπως ο Ρόμπερτ Μίτσαμ, ο Τόνι Κέρτις, η Ζαν Μορό, ο Τζακ Νίκολσον και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, σε σκηνοθεσία Ηλιά Καζάν και η Αντζέλικα δείχνει ότι σιγά-σιγά επιδιώκει να ασχοληθεί με τον χώρο της υποκριτικής με περισσότερη σοβαρότητα, απ’ ό,τι στο ξεκίνημά της.
Το 1981 όταν «Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές», η Αντζέλικα βρίσκεται στο καστ της ταινίας με τον Τζακ Νίκολσον και τη Τζέσικα Λανγκ, όπου αποκτά και τον πρώτο της αξιοσημείωτο ρόλο.
Το Όσκαρ και η μετέπειτα καριέρα της
Τα επόμενα χρόνια η Αμερικανίδα ηθοποιός βρίσκεται σε διάφορες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, άλλοτε με μεγαλύτερους κι άλλοτε με μικρότερους ρόλους. Το 1985, όμως, έρχεται μια κορυφαία στιγμή στην καριέρα της, όπου ο ρόλος της στην ταινία «Prizzi’s honor», ως αυταρχική και.. άστατη κόρη μαφιόζου, θα της χαρίσει το Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου.
Στο καστ της ταινίας βρίσκεται ο Τζακ Νίκολσον και η Καθλίν Τέρνερ σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, ενώ σκηνοθέτης είναι ο πατέρας της, Τζον Χιούστον. Με το Όσκαρ αυτό, η Χιούστον γίνεται η πρώτη στην ιστορία της Ακαδημίας που κερδίζει Όσκαρ, έχοντας πατέρα και παππού (Ουόλτερ Χιούστον) που έχουν επίσης κερδίσει χρυσό αγαλματίδιο.
Το 1987 τη βρίσκει με πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Gardens of stone» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, αλλά και στην ταινία «The dead» σε σκηνοθεσία του πατέρα της, κερδίζοντας μάλιστα Independent Spirit award β’ γυναικείου ρόλου. Μετά από διάφορους ρόλους και συνεργασίες, όπως με την Κριστίν Σκοτ Τόμας στο «A handful of dust» (1988) και τον Ρόμπερτ Μίτσαμ, όπως και τον Άντονι Έντουαρτντς στο «Μr. North», η Αντζέλικα περνάει στα χέρια του Γούντι Άλεν το 1989, στην ταινία «Crimes and misdemeanors», κερδίζοντας μια υποψηφιότητα για βραβείο BAFTA.
Η δεκαετία του ‘80 «κλείνει» με το «Enemies: A love story» όπου ερμηνεύοντας μια επιζήσασα του Ολοκαυτώματος, η Αντζέλικα κερδίζει υποψηφιότητα για Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου, αλλά και βραβεία, όπως το βραβείο της Εθνικής Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το 1990 πρωταγωνιστεί με τον Τζον Κιούζακ και την Ανέτ Μπένινγκ στο «The Grifters» κερδίζοντας άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου αυτή τη φορά, αλλά και Χρυσής Σφαίρας και την επόμενη χρονιά ο ρόλος της Μορτίσια Άνταμς μπαίνει στη ζωή της με την επιτυχημένη ταινία «Η οικογένεια Άνταμς», μιας παράξενης οικογένειας που δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στο εκκεντρικό και το...μακάβριο.
Η θρυλική Μορτίσια Άνταμς
Η ταινία βασίστηκε στους χαρακτήρες κόμικ που είχε δημιουργήσει ο Τσαρλς Άνταμς, οι οποίοι αποτελούσαν μια σατυρική εκδοχή της ιδανικής αμερικάνικης οικογένειας και η Μορτίσια ήταν η «μαμά» της... φαμίλιας. Ο ρόλος χάρισε υποψηφιότητα Χρυσής Σφαίρας στην Χιούστον, ενώ δύο χρόνια αργότερα έγινε ξανά μέλος της τρομακτικής οικογένειας με το «Addams Family values» κερδίζοντας άλλη μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.
Στο μεταξύ πέρασε πάλι από τα χέρια του Γούντι Άλεν λίγο νωρίτερα την ίδια χρονιά, στο «Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν» με πρωταγωνιστή τον ίδιο και την Νταϊάν Κίτον, λαμβάνοντας καλές κριτικές. Πριν απ’ όλ’ αυτά, όμως, παντρεύτηκε τον γλύπτη Ρόμπερτ Γράχαμ Τζούνιορ, έχοντας ήδη τελειώσει από την πολυτάραχη σχέση της με τον Τζακ Νίκολσον. Με τον Γκράχαμ έζησε στο Βένις στην Καλιφόρνια μέχρι και το θάνατό του, το 2008.
Το 1995 βρίσκεται σε άλλη μια οικογένεια, στην κωμωδία «The Perez Family» με την Μαρίζα Τομέι. Την ίδια χρονιά βρίσκεται και πάλι στο ίδιο καστ με τον Τζακ Νίκολσον στο «The crossing guard», βλέποντας πάλι το όνομά της στις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’90 η Αντζέλικα περνάει από διάφορες ταινίες και ρόλους, όπως από το «Buffalo ‘66» με την Κριστίνα Ρίτσι, από την ταινία δράσης «Phoenix» με τον Ρέι Λιότα και τη δραματική κομεντί «EverAfter» με τη Ντρου Μπάριμορ και το 2000 τη βρίσκει σε μια ταινία εποχής του Τζέιμς Άιβορι, το «The golden bowl», το οποίο βασίζεται στο ομώνυμο αριστουργηματικό μυθιστόρημα του 1904, του Χένρι Τζέιμς.
Το 2001 βρίσκεται στα πλατό του «The man from Elysian Fields» με τον Άντι Γκαρσία και τον... Μικ Τζάγκερ, ενώ την ίδια χρονιά την βλέπουμε και στο «The Royal Tenenbaums» με τον Μπεν Στίλερ και τον Τζιν Χάκμαν, πάλι ως μητέρα σε μια ασυνήθιστη οικογένεια.
Το «Blood work» του Κλιντ Ίστγουντ, στο οποίο πρωταγωνιστεί ο ίδιος, της «φυλάει» μια θέση στο καστ του το 2002, ενώ το 2003 μας επιφυλάσσει άλλη μια οικογενειακή κωμωδία μαζί με τον Έντι Μέρφι.
Το 2004 συνεργάζεται με ένα εντυπωσιακό καστ ηθοποιών που απαρτίζεται από τον Μπιλ Μάρεϊ, τον Γουίλεμ Νταφόε, την Κέιτ Μπλάνσετ και τον Όουεν Γουίλσον για το «The Life Aquatic with Steve Zissou», ενώ το 2006 την βρίσκουμε να διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στο «Art School Confidential». Την ίδια χρονιά εμφανίζεται σε τηλεοπτικές σειρές, ενώ τη βλέπουμε και σε άλλες δύο ταινίες, την κομεντί «Material girls» και το «Seraphim Falls» του Ντέιβιντ Φον Άνκεν, με τον Λίαμ Νίσον και τον Πιρς Μπρόσναν.
Σκηνή από την ταινία 50/50
Το 2008 πρωταγωνιστεί στη μαύρη κωμωδία του Κλαρκ Γκρεγκ, «Choke», με τον ρόλο της μητέρας για άλλη μια φορά, τον οποίο έχει υιοθετήσει πολλά χρόνια στις ταινίες της, αλλά όχι και στην προσωπική της ζωή. Τη διετία 2008-2009, η αμερικανίδα ηθοποιός βρίσκεται στην τηλεοπτική σειρά «Medium» με την Πατρίσια Αρκέτ, ενώ το 2010 την απολαύσαμε στην αισθηματική κομεντί «When in Rome» με την Κρίστεν Μπελ και τον Τζος Ντουχάμελ του «Las Vegas».
Το 2011 βρέθηκε σε 3 ταινίες: την οικογενειακή περιπέτεια «Horrid Henry: the movie», στη βασισμένη σε πραγματική ιστορία κομεντί «50/50» με τον Σεθ Ρόγκεν και τον Τζόσεφ Γκόρντον Λέβιτ και την κομεντί «The big year» με τον Όουεν Γουίλσον, τον Τζακ Μπλακ και τον Στιβ Μάρτιν.
Στην καρέκλα του σκηνοθέτη
Η Αντζέλικα Χιούστον έχει περάσει τρεις φορές από τη θέση του σκηνοθέτη, διευρύνοντας τους ορίζοντές της στην τέχνη του κινηματογράφου και ακολουθώντας για λίγο το μονοπάτι του πατέρα της. Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της το έκανε το 1996 με το «Bastard out of Carolina» και φαίνεται ότι τα πήγε αρκετά καλά, αφού κέρδισε υποψηφιότητες για Emmy, βραβείο DGA (Director’s guild of America), ενώ βραβεύτηκε από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Φρανσίσκο.
Το 1999 σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο «Agnes Browne», στο οποίο είναι και παραγωγός και η τρίτη σκηνοθετική της δουλειά ήρθε το 2005 με την τηλεοπτική ταινία «Riding the bus with my sister», στο οποίο πρωταγωνίστησαν η Ρόζι Ο’ Ντόνελ και η Άντι Μακ Ντάουελ.
Ενδεικτική φιλμογραφία: «James Bond 007 – Casino Royale» (1966), «Hamlet» (1969), «A walk with love and death» (1969), «One flew over the Cuckoo’s nest» (1975), «Swashbuckler» (1976), «The last Tycoon» (1976), «The postman always rings twice» (1981), «The comic book kids» (1982), «Frances» (1982), «This is spinal tap» (1984), «The ice pirates» (1984), «Prizzi’s honor» (1985), «Good to go» (1986), «Gardens of stone» (1987), «The dead» (1987), «A handful of dust» (1988), «Mr. North» (1988), «Crimes and misdemeanors» (1989), «Enemies: a love story» (1989), «The witches» (1990), «The Grifters» (1990), «The Addams Family» (1991), «Family pictures» (1993), «Manhattan murder mystery» (1993), «Addams Family values» (1993), «The Perez family» (1995), «The crossing guard» (1995), «Buffalo ‘66» (1998), «Phoenix» (1998), «Everafter» (1998), «Agnes Browne» (1999), «The golden bowl» (2000), «The man from Elysian Fields» (2001), «The Royal Tenenbaums» (2001), «Blood work» (2002), «Daddy day care» (2003), «Iron jawed angels» (2004), «The Life Aquatic with Steve Zissou» (2004), «These foolish things» (2006), «Art school confidential» (2006), «Material girls» (2006), «Seraphim Falls» (2006), «The Darjeeling Limited» (2007), «Martian child» (2007), «Choke» (2008), «The Kreutzer Sonata» (2008), «When in Rome» (2010), «Horrid Henry: the movie» (2011), «50/50» (2011), «The big year» (2011).
πηγη click@life
Στις 8 Ιουλίου το 1951, η Αντζέλικα Χιούστον ήρθε στον κόσμο από 2 ταλαντούχους γονείς, τον γνωστό σκηνοθέτη και ηθοποιό Τζον Χιούστον και την ιταλο-αμερικανίδα πρίμα μπαλαρίνα Ενρίκα Σόμα, στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνιας.
Τα παιδικά της χρόνια, στο μεγαλύτερο μέρος τους τα πέρασε στην Ιρλανδία και την Αγγλία, ενώ σε ηλικία 18 χρονών δυστυχώς έχασε την πολύ νέα μητέρα της – μόλις 39 ετών – σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και επέστρεψε μαζί με τον πατέρα της στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ήδη από το 1966 είχε ξεκινήσει τα πρώτα της βήματα στον κινηματογράφο με αφορμή τις ταινίες του πατέρα της, όπως στο «James Bond 007 – Casino Royale», όπου όμως ακόμη δεν αναφέρεται το όνομά της στα credits. Συνεχίζοντας με κάποιους μικρούς ρόλους, η Αντζέλικα δούλεψε και ως μοντέλο για αρκετά χρόνια, δουλεύοντας με διάσημους φωτογράφους, όπως τον Μπομπ Ρίτσαρντσον – με τον οποίο διατηρούσε και σχέση, παρά τα 23 χρόνια διαφοράς ηλικίας τους- και τον Ρίτσαρντ Άβεντον, μέχρι να αρχίσει να παίρνει την ηθοποιία στα σοβαρά.
Ο πρώτος της πρωταγωνιστικός ρόλος έρχεται το 1969, με σκηνοθέτη τον πατέρα της στο «A walk with love and death», ενώ η επόμενη ταινία που την βλέπουμε σε ρόλο «κομπάρσου» είναι το περίφημο «One flew over the Cuckoo’s nest» με πρωταγωνιστή τον Τζακ Νίκολσον, ο οποίος είναι ήδη σύντροφός της από το 1973.
Σκηνή από την ταινία 50/50
Το 1976 την συναντάμε στο «Ο τελευταίος μεγιστάνας», όπου πρωταγωνιστούν «τεράστιοι» ηθοποιοί όπως ο Ρόμπερτ Μίτσαμ, ο Τόνι Κέρτις, η Ζαν Μορό, ο Τζακ Νίκολσον και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, σε σκηνοθεσία Ηλιά Καζάν και η Αντζέλικα δείχνει ότι σιγά-σιγά επιδιώκει να ασχοληθεί με τον χώρο της υποκριτικής με περισσότερη σοβαρότητα, απ’ ό,τι στο ξεκίνημά της.
Το 1981 όταν «Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυο φορές», η Αντζέλικα βρίσκεται στο καστ της ταινίας με τον Τζακ Νίκολσον και τη Τζέσικα Λανγκ, όπου αποκτά και τον πρώτο της αξιοσημείωτο ρόλο.
Το Όσκαρ και η μετέπειτα καριέρα της
Τα επόμενα χρόνια η Αμερικανίδα ηθοποιός βρίσκεται σε διάφορες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, άλλοτε με μεγαλύτερους κι άλλοτε με μικρότερους ρόλους. Το 1985, όμως, έρχεται μια κορυφαία στιγμή στην καριέρα της, όπου ο ρόλος της στην ταινία «Prizzi’s honor», ως αυταρχική και.. άστατη κόρη μαφιόζου, θα της χαρίσει το Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου.
Στο καστ της ταινίας βρίσκεται ο Τζακ Νίκολσον και η Καθλίν Τέρνερ σε πρωταγωνιστικούς ρόλους, ενώ σκηνοθέτης είναι ο πατέρας της, Τζον Χιούστον. Με το Όσκαρ αυτό, η Χιούστον γίνεται η πρώτη στην ιστορία της Ακαδημίας που κερδίζει Όσκαρ, έχοντας πατέρα και παππού (Ουόλτερ Χιούστον) που έχουν επίσης κερδίσει χρυσό αγαλματίδιο.
Το 1987 τη βρίσκει με πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Gardens of stone» του Φράνσις Φορντ Κόπολα, αλλά και στην ταινία «The dead» σε σκηνοθεσία του πατέρα της, κερδίζοντας μάλιστα Independent Spirit award β’ γυναικείου ρόλου. Μετά από διάφορους ρόλους και συνεργασίες, όπως με την Κριστίν Σκοτ Τόμας στο «A handful of dust» (1988) και τον Ρόμπερτ Μίτσαμ, όπως και τον Άντονι Έντουαρτντς στο «Μr. North», η Αντζέλικα περνάει στα χέρια του Γούντι Άλεν το 1989, στην ταινία «Crimes and misdemeanors», κερδίζοντας μια υποψηφιότητα για βραβείο BAFTA.
Η δεκαετία του ‘80 «κλείνει» με το «Enemies: A love story» όπου ερμηνεύοντας μια επιζήσασα του Ολοκαυτώματος, η Αντζέλικα κερδίζει υποψηφιότητα για Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου, αλλά και βραβεία, όπως το βραβείο της Εθνικής Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το 1990 πρωταγωνιστεί με τον Τζον Κιούζακ και την Ανέτ Μπένινγκ στο «The Grifters» κερδίζοντας άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου αυτή τη φορά, αλλά και Χρυσής Σφαίρας και την επόμενη χρονιά ο ρόλος της Μορτίσια Άνταμς μπαίνει στη ζωή της με την επιτυχημένη ταινία «Η οικογένεια Άνταμς», μιας παράξενης οικογένειας που δείχνει ιδιαίτερη προτίμηση στο εκκεντρικό και το...μακάβριο.
Η θρυλική Μορτίσια Άνταμς
Η ταινία βασίστηκε στους χαρακτήρες κόμικ που είχε δημιουργήσει ο Τσαρλς Άνταμς, οι οποίοι αποτελούσαν μια σατυρική εκδοχή της ιδανικής αμερικάνικης οικογένειας και η Μορτίσια ήταν η «μαμά» της... φαμίλιας. Ο ρόλος χάρισε υποψηφιότητα Χρυσής Σφαίρας στην Χιούστον, ενώ δύο χρόνια αργότερα έγινε ξανά μέλος της τρομακτικής οικογένειας με το «Addams Family values» κερδίζοντας άλλη μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα.
Στο μεταξύ πέρασε πάλι από τα χέρια του Γούντι Άλεν λίγο νωρίτερα την ίδια χρονιά, στο «Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν» με πρωταγωνιστή τον ίδιο και την Νταϊάν Κίτον, λαμβάνοντας καλές κριτικές. Πριν απ’ όλ’ αυτά, όμως, παντρεύτηκε τον γλύπτη Ρόμπερτ Γράχαμ Τζούνιορ, έχοντας ήδη τελειώσει από την πολυτάραχη σχέση της με τον Τζακ Νίκολσον. Με τον Γκράχαμ έζησε στο Βένις στην Καλιφόρνια μέχρι και το θάνατό του, το 2008.
Το 1995 βρίσκεται σε άλλη μια οικογένεια, στην κωμωδία «The Perez Family» με την Μαρίζα Τομέι. Την ίδια χρονιά βρίσκεται και πάλι στο ίδιο καστ με τον Τζακ Νίκολσον στο «The crossing guard», βλέποντας πάλι το όνομά της στις υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’90 η Αντζέλικα περνάει από διάφορες ταινίες και ρόλους, όπως από το «Buffalo ‘66» με την Κριστίνα Ρίτσι, από την ταινία δράσης «Phoenix» με τον Ρέι Λιότα και τη δραματική κομεντί «EverAfter» με τη Ντρου Μπάριμορ και το 2000 τη βρίσκει σε μια ταινία εποχής του Τζέιμς Άιβορι, το «The golden bowl», το οποίο βασίζεται στο ομώνυμο αριστουργηματικό μυθιστόρημα του 1904, του Χένρι Τζέιμς.
Το 2001 βρίσκεται στα πλατό του «The man from Elysian Fields» με τον Άντι Γκαρσία και τον... Μικ Τζάγκερ, ενώ την ίδια χρονιά την βλέπουμε και στο «The Royal Tenenbaums» με τον Μπεν Στίλερ και τον Τζιν Χάκμαν, πάλι ως μητέρα σε μια ασυνήθιστη οικογένεια.
Το «Blood work» του Κλιντ Ίστγουντ, στο οποίο πρωταγωνιστεί ο ίδιος, της «φυλάει» μια θέση στο καστ του το 2002, ενώ το 2003 μας επιφυλάσσει άλλη μια οικογενειακή κωμωδία μαζί με τον Έντι Μέρφι.
Το 2004 συνεργάζεται με ένα εντυπωσιακό καστ ηθοποιών που απαρτίζεται από τον Μπιλ Μάρεϊ, τον Γουίλεμ Νταφόε, την Κέιτ Μπλάνσετ και τον Όουεν Γουίλσον για το «The Life Aquatic with Steve Zissou», ενώ το 2006 την βρίσκουμε να διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στο «Art School Confidential». Την ίδια χρονιά εμφανίζεται σε τηλεοπτικές σειρές, ενώ τη βλέπουμε και σε άλλες δύο ταινίες, την κομεντί «Material girls» και το «Seraphim Falls» του Ντέιβιντ Φον Άνκεν, με τον Λίαμ Νίσον και τον Πιρς Μπρόσναν.
Σκηνή από την ταινία 50/50
Το 2008 πρωταγωνιστεί στη μαύρη κωμωδία του Κλαρκ Γκρεγκ, «Choke», με τον ρόλο της μητέρας για άλλη μια φορά, τον οποίο έχει υιοθετήσει πολλά χρόνια στις ταινίες της, αλλά όχι και στην προσωπική της ζωή. Τη διετία 2008-2009, η αμερικανίδα ηθοποιός βρίσκεται στην τηλεοπτική σειρά «Medium» με την Πατρίσια Αρκέτ, ενώ το 2010 την απολαύσαμε στην αισθηματική κομεντί «When in Rome» με την Κρίστεν Μπελ και τον Τζος Ντουχάμελ του «Las Vegas».
Το 2011 βρέθηκε σε 3 ταινίες: την οικογενειακή περιπέτεια «Horrid Henry: the movie», στη βασισμένη σε πραγματική ιστορία κομεντί «50/50» με τον Σεθ Ρόγκεν και τον Τζόσεφ Γκόρντον Λέβιτ και την κομεντί «The big year» με τον Όουεν Γουίλσον, τον Τζακ Μπλακ και τον Στιβ Μάρτιν.
Στην καρέκλα του σκηνοθέτη
Η Αντζέλικα Χιούστον έχει περάσει τρεις φορές από τη θέση του σκηνοθέτη, διευρύνοντας τους ορίζοντές της στην τέχνη του κινηματογράφου και ακολουθώντας για λίγο το μονοπάτι του πατέρα της. Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της το έκανε το 1996 με το «Bastard out of Carolina» και φαίνεται ότι τα πήγε αρκετά καλά, αφού κέρδισε υποψηφιότητες για Emmy, βραβείο DGA (Director’s guild of America), ενώ βραβεύτηκε από το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαν Φρανσίσκο.
Το 1999 σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο «Agnes Browne», στο οποίο είναι και παραγωγός και η τρίτη σκηνοθετική της δουλειά ήρθε το 2005 με την τηλεοπτική ταινία «Riding the bus with my sister», στο οποίο πρωταγωνίστησαν η Ρόζι Ο’ Ντόνελ και η Άντι Μακ Ντάουελ.
Ενδεικτική φιλμογραφία: «James Bond 007 – Casino Royale» (1966), «Hamlet» (1969), «A walk with love and death» (1969), «One flew over the Cuckoo’s nest» (1975), «Swashbuckler» (1976), «The last Tycoon» (1976), «The postman always rings twice» (1981), «The comic book kids» (1982), «Frances» (1982), «This is spinal tap» (1984), «The ice pirates» (1984), «Prizzi’s honor» (1985), «Good to go» (1986), «Gardens of stone» (1987), «The dead» (1987), «A handful of dust» (1988), «Mr. North» (1988), «Crimes and misdemeanors» (1989), «Enemies: a love story» (1989), «The witches» (1990), «The Grifters» (1990), «The Addams Family» (1991), «Family pictures» (1993), «Manhattan murder mystery» (1993), «Addams Family values» (1993), «The Perez family» (1995), «The crossing guard» (1995), «Buffalo ‘66» (1998), «Phoenix» (1998), «Everafter» (1998), «Agnes Browne» (1999), «The golden bowl» (2000), «The man from Elysian Fields» (2001), «The Royal Tenenbaums» (2001), «Blood work» (2002), «Daddy day care» (2003), «Iron jawed angels» (2004), «The Life Aquatic with Steve Zissou» (2004), «These foolish things» (2006), «Art school confidential» (2006), «Material girls» (2006), «Seraphim Falls» (2006), «The Darjeeling Limited» (2007), «Martian child» (2007), «Choke» (2008), «The Kreutzer Sonata» (2008), «When in Rome» (2010), «Horrid Henry: the movie» (2011), «50/50» (2011), «The big year» (2011).
πηγη click@life
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου