Ζοζέ Μουρίνιο :" Η Ρεάλ Μαδρίτης διαθέτει το ίδιο καλά οργανωμένες ακαδημίες με αυτές της Μπαρτσελόνα¨"

Ευκαιρία να περάσει στην αντεπίθεση για την κριτική που δέχεται ότι δεν προωθεί τους ταλαντούχους παίκτες των ακαδημιών, αποτέλεσε για τον προπονητή της Ρεάλ Μαδρίτης Ζοζέ Μουρίνιο το γκολ που πέτυχε ο νεαρός Αλβάρο Μοράτα με το οποίο η Βασίλισσα νίκησε 2-1 τη Λεβάντε.

«Εγώ ήμουν αυτός που τον έφερε στην πρώτη ομάδα και τον είχα μαζί μου σε τρεις συνεχόμενες προετοιμασίες. Εγώ ήμουν αυτός που επέμενε να του προσφέρουμε συμβόλαιο με την πρώτη ομάδα και τον απέτρεψα να φύγει», είπε σε έντονο ύφος ο Μουρίνιο. «Εχουμε τον Μπενζεμά και τον Ιγκουαΐν και θα με αποκαλούσατε τρελό αν έπαιζα με τον Μοράτα και τους άλλους τους άφηνα εκτός».
Η Ρεάλ Μαδρίτης διαθέτει το ίδιο καλά οργανωμένες ακαδημίες με αυτές της Μπαρτσελόνα, αλλά η ιστορία έχει δείξει πως οι προπονητές της, προφανώς λόγω της πίεσης που τους ασκούνται για άμεσα αποτελέσματα, δεν χρησιμοποιούν τους ταλαντούχους ποδοσφαιριστές που αναδεικνύονται. Φυσικά υπήρξαν και εξαιρέσεις που μεγαλούργησαν με τη λευκή φανέλα.
Τα δεκαπέντε λεπτά δημοσιότητας που δικαιούται κάθε άνθρωπος σύμφωνα με τον Αντι Γουόρχολ τα εξάντλησε και με το παραπάνω την Κυριακή το βράδυ ο Αλβάρο Μοράτα, ο οποίος σε δυόμισι σεζόν έχει αγωνιστεί συνολικά 37 λεπτά με την πρώτη ομάδα της Ρεάλ!
Είναι προφανές πως ο Μουρίνιο παρά τα όσα υποστηρίζει, δεν εμπιστεύεται τους νεαρούς όπως και οι προκάτοχοί του.
Το 1994 ο Χοσέ Λουίς Μοράλες έγινε ήρωας στα μάτια των φιλάθλων της Ρεάλ όταν με δικό του γκολ κρίθηκε το ντέρμπι με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Παιδί της ακαδημίας των Μερένγκες, έπαιξε σε επτά παιχνίδια και αποχαιρέτησε το Σαντιάγκο Μπερναμπέου.
Το ίδιο συνέβη με τον Αργεντινό Ρολάντο Σάρατε και τον Χοσέ Μανουέλ Μέκα που έπαιξαν μισή ντουζίνα παιχνίδια πριν τους αποχαιρετήσει η Ρεάλ.
Η περίπτωση του Χαβιέ Πορτίγιο που είχε πετύχει ένα εντυπωσιακό γκολ εναντίον του Παναθηναϊκού στο Τσάμπιονς Λιγκ άφηνε περισσότερες υποσχέσεις για το μέλλον του στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου.
Κατόρθωσε να παραμείνει στη Ρεάλ τέσσερα χρόνια (2002-2006) στα οποία αγωνίστηκε μόλις 31 φορές, φυσικά ως αλλαγή αφού την περίοδο εκείνη χτίζονταν οι Γκαλάκτικος.
Ο πιο ταλαντούχος παίκτης εκείνης της εποχής ήταν ο Ρομπέρτο Σολδάδο. Δυνατός, αθλητικός, ταχύς. Ομως είχε κι αυτός την τύχη του Πορτίγιο. Αυτήν την περίοδο ο Σολδάδο που αγωνίζεται με τη Βαλένθια θεωρείται ένας από τους καλύτερους επιθετικούς της Ισπανίας.
Υπάρχουν βεβαίως και οι παίκτες που κατάφεραν - κυρίως λόγω συγκυριών - να σταδιοδρομήσουν με τη λευκή φανέλα και να γράψουν τη δική τους ιστορία. Ο νυν αρχηγός Ικερ Κασίγιας, ο Μανόλο Σαντσίς, ο Ραούλ, ο Ραμόν Γκρόσο και φυσικά ο «Γύπας» Εμίλιο Μπουτραγκένιο είναι οι «επιζήσαντες» της πίεσης των φιλάθλων για άμεσα αποτελέσματα, αλλά και του βάρους της λευκής φανέλας.